İSTANBUL ANLATILMAZ YAŞANIR
İSTANBUL ANLATILMAZ YAŞANIR
Düşmeyen var mıdır senin aşkına?
Gündüz hareketli gece bir başka.
Heybetli köprünün ayaklarında
Tutunup ta Sabaha dek uyusam.
Hu çeken dalgalar ninni söylese.
Boğazın engin derinliklerinde
Ayaklarımı serin sular yalasa
Anneme sarılır gibi sarılsam.
Öyle sıkı sarmaladın aşkınla.
Güzelliklerin ile kundakladın.
Görkemli duruşunda büyülendim.
Benliğimi söküp aldın ruhumdan.
Gönüllerde özlemi yatıştırır.
Şiirle anlatmak bir nebze olsa
Kelimeler kifayetsiz kalırsa
Bu mecnunu yüreğinden bağışla.
İstanbul’u sen gibi yaşamazsam.
Sönmeyecek sana olan yangınım.
Güzelliklerinle ebediyete,
Kucak açıyorsun aşkla atiye.
Ah! İstanbul Ah! Meydan okuyorsun
Geçmiş çağlara yaşanmışlıklara.
Şahittir surların dimdik ayakta.
Dalgalanır bayrağım semalarında.
NURSEL YEŞİLYURT