İSTANBUL ANLATILMAZ YAŞANIR

İSTANBUL ANLATILMAZ YAŞANIR

Düşmeyen var mıdır senin aşkına?

Gündüz hareketli gece bir başka.

Heybetli köprünün ayaklarında

Tutunup ta Sabaha dek uyusam.

Hu çeken dalgalar ninni söylese.

Boğazın engin derinliklerinde

Ayaklarımı serin sular yalasa

Anneme sarılır gibi sarılsam.

Öyle sıkı sarmaladın aşkınla.

Güzelliklerin ile kundakladın.

Görkemli duruşunda büyülendim.

Benliğimi söküp aldın ruhumdan.

Gönüllerde özlemi yatıştırır.

Şiirle anlatmak bir nebze olsa

Kelimeler kifayetsiz kalırsa

Bu mecnunu yüreğinden bağışla.

İstanbul’u sen gibi yaşamazsam.

Sönmeyecek sana olan yangınım.

Güzelliklerinle ebediyete,

Kucak açıyorsun aşkla atiye.

Ah! İstanbul Ah! Meydan okuyorsun

Geçmiş çağlara yaşanmışlıklara.

Şahittir surların dimdik ayakta.

Dalgalanır bayrağım semalarında.

NURSEL YEŞİLYURT